แค่เจ็บใช่ว่าจบ

ชีวิตเราคงไม่จบ เพียงแค่ประสบกับความเจ็บปวด ตราบที่เรายังมีลมหายใจ ชีวิตยังดำเนินต่อไป เราต้องรับให้ได้ทั้งสุขและทุกข์

ไม่มีใครเลือกได้ว่าฉันจะยอมรับแค่ความสุขเท่านั้น ความทุกข์อย่าได้เดินผ่านมาทางนี้เด็ดขาด เมื่อเลือกไม่ได้ ใจที่เป็นสุขเราคงไม่วิตก แต่ใจที่เป็นทุกข์เราคงต้องหาทางปัดเป่า ทางเดียวที่จะช่วยได้คือรู้เท่าทันใจที่เจ็บปวด แล้วรีบสร้างพลังใจให้แข็งแกร่ง เพื่อให้ชีวิตได้ยืนหยัดอยู่อย่างผู้ชนะ

เปรียบดังเมล็ดพืชที่ฝังตัวอยู่ในพื้นดิน เมื่อมีหยาดฝนโปรยปรายมันก็จะเจริญเติบโตโผล่พ้นพื้นดินขึ้นมาได้ ทุกชีวิตในธรรมชาติต้องดิ้นรนต่อสู้เราจึงพึงตระหนักรู้ว่า “แค่เจ็บใช่ว่าจบ”